Nintendo DS ve 3DS’in çıkış oyunlarına baktığınızda, bir kader ortaklığına şahit olursunuz. Her iki el konsoluda Nintendo 64’e ait oyunların yeniden yapımlarını çıkış listesine misafir etti. Bunu Nintendo’nun eski oyunlarını temcit pilavı gibi tekrar tekrar oyuncuların önüne sunması olarak yorumlayabilirsiniz. Bana soracak olursanız, bu hiçte günü kurtarmak adına yapılmış, oyunsuz geçen günleri doldurmak amacı güdülmüş bir hamle değil. Video oyun tarihinin en önemli kırılma noktalarına ev sahipliği yapan ve sunduğu yeniliklerle bugün kontrollerimizin olmazsa olmaz parçalarını ilk defa kendi bünyesinde barındıran Nintendo 64, sahip olduğu oyunlarıyla da kesinlikle devrinin parlayan yıldızıydı. Ancak... Ancak Playstation karşısında Nintendo 64 hiçte beklendiği satış rakamlarına ulaşamadı.        Demem o ki, Nintendo 64 zamanında yeterince oyuncuya ulaşamamışken, oyunlarının yenilenmiş halleriyle oyunculara sunulma çabası bence isabetli bir karar.  14 yıl önce çıkışını gerçekleştiren Star Fox 64’de bu yeniden uyarlama furyasının bir parçası olarak Nintendo 3DS için çıkışını gerçekleştirdi. Arcade shooter türünün sonu gelmez aksiyon heyecanını başarılı bir şekilde “rayına” oturtan Star Fox 64 3D’de,  Arwing isimli uzay gemimizle gezegen gezegen dolaşıp en kıvrak manevralarımızla gök yüzünde “tilki” dalaşına giriyoruz.

      Avrupada Lylat Wars veya Star Wing adıyla da anılan Star Fox 64’de kurnaz pilotumuz Fox McCloud’un, Venom gezegenine sürülen kafadan kontak bilim adamı (bilim maymunu ?) Dr. Andross’un, Lylat yıldız sistemini tehdit eden faaliyetlerini durdurmak adına Star Fox ekibiyle çıktığı yolculuğa şahitlik ediyoruz. Böylece Lylat’ın huzurunu korumak uğruna canını feda eden babamızın da intikamını almak için gün doğuyor bizlere. Star Fox evreni hayvanlardan devşirme karakterleriyle meşhur olmuşken, bu durumu çocuksu bulup yadırgamak olmaz. Basit gibi görünen karakterlerin her birinin kişilik sahibi olması ise gerçekten dikkate değer bir nokta.      Star Fox 64 3D, görsel olarak, yenilenmiş ve temeline sadık kalan bir oyun. Onu bu kadar özel kılan en önemli detay elbetteki gözlüksüz 3D desteği.  Her biri benzersiz tasarıma ve tehlikelere sahip olan Lylat Sistemi gezegenlerinde mücadelemizi sürdürürken karşılaştığımız hava koşulları, meteor yağmurları,lav ve su efektleri yanı sıra bu efektlerin derinliği ve gemimiz Arwing’le olan etkileşimi 3D olarak etkileyici bir hale bürünmüş. Örneğin denize doğru alçaldığınızda gemi kanatlarının suya olan etkisi 3D olarak görülmeye değer. Uzayın derinlik hissi, manevra, patlama ve lazer harikası silahlarımız da  bir o kadar başarılı. Yeni bir arka plan, görsel değişiklikler ve daha zengin renk paleti bu oyunu daha önce defalarca deneyim etmiş olan oyuncular içinde bir kez daha Arwing’le havalanma hissi uyandıramaya yeter de artar bile. Poligon sayısı artırılarak iyileştirilmiş tüm görsel detaylar daha yumuşak bir  kazandırsa da, ben 3DS’in bundan daha başarılı işler çıkarabileceğinden eminim.

     3DS versiyonunda öne çıkan bir diğer değişiklik ise kontrollerde yaşanmış. Klasik veya 3DS beraberinde yenilenen pilotluk deneyimi sayesinde circle pad veya D-pad ile yön verebileceğiniz geminizi gyro algılayıcı ile harekete duyarlı hale getirebilirsiniz. Ancak tahmin edebileceğiniz gibi 3D özelliğinden net bir şekilde yararlanabilmek için ekranın sabit kalması gerektiğinden  gyro algılayıcı ve 3D ikilisi bir arada yürümüyor (bknz: iki cambaz bir ipte oynamaz).  Arwing’i yönlendirmek her haliyle keyif verici. Kıvrak manevralar, U dönüşleri ve gök yüzünde o meşhur “barrel roll” hareketiyle dans ederken, kimi bölümlerde Arwing’i bir kenara bırakıp tankla mücadelemize devam ediyoruz. Hareketlerde ise “yeni” diye tanımlayabileceğimiz hiç bir değişiklik yok: aynı kurtuluş teknikleri ve aynı manevralar. Nintendo, hedeflemenin sizi zorladığı anlarda ise hedefe kitlenme özelliğinden yararlanarak sıyrılmış.      Ne çok zor ne de çok kolay diyebileceğim Star Fox 64 3D, 1 saat içerisinde bitebilecek hikaye moduna sahip. Ancak bu, oyunu ilk defa oynayacakları ürkütmesin. Defalarca oynamak isteyeceğiniz yapımda, tokatlamamız gereken kötü bilim maymunun yaşadığı Venom gezegenine her seferinde  farklı gezegenlerle ulaşabiliyorsunuz. Bitiş süresini etkilemeyen ama oyunu monoton olmaktan kurtarıp farklı hava katan bu  gezegenler N64 versiyonu ile birebir aynı ve yeni olarak hiç bir eklemeye sahip değil.

     Her ne kadar dipsiz, uçsuz bucaksız uzayda bir gemisi pilotu olsak da, yapısı gereği Star Fox 64 3D, sizi tam manasıyla özgürleştirmiyor. Sağdan soldan önüne biten düşmanları yok etmeyi amaç güden ve kısıtlı bir alanda ilerlemenize sağlayarak on-rail hissi veren oyun bazen sizi daha özgür bir pilot yapıveriyor. Daha önce bahsettiğim gibi, hikayenin tankla ilerlediğimiz bölümler de oyun içerisine başarıyla nakledilmiş ve apayrı bir içerik gibi durmuş. Böylelikle Star Fox 64 3D, sıkılmanıza mahal vermeden keyifli ve zengin oynanış dinamikleriyle donatılmış.      Hayal kırıklığı olarak adlandırabileceğim en önemli nokta ise tabii ki online multiplayer desteğinin olmaması. Hele ki böyle bir zamanda böyle bir oyun için ! Nintendo bu durumu “zaman kısıtlıydı, böyle sunmamız gerekti” diye açıklasa da, ben Nintendo’nun online oyunlara karşı halen “öcü” gibi baktığını düşünüyorum. Oyun dünyasına pek çok şey katmayı başarmış bir firmanın yerel multiplayer’la yetinmeye çalışması veya oyunlarda bölge kilidi gibi detaylarla uğraşması gerçekten de akıl almaz. Zaten Nintendo 3DS’in web tarayıcısız bir halde çıkış yapması ayrı bir başlık konusu. Herneyse!  Neyseki yerel olarak arkadaşlarınızla (veya yapay zekaya karşı) büyük keyif alabileceğiniz multiplayer modlarında tek kartuş aracılığıyla birden fazla oyuncuyu buluşturabiliyoruz.

     Nintendo DS ve 3DS’in çıkış oyunlarına baktığınızda, bir kader ortaklığına şahit olursunuz. Her iki el konsoluda Nintendo 64’e ait oyunların yeniden yapımlarını çıkış listesine misafir etti. Bunu Nintendo’nun eski oyunlarını temcit pilavı gibi tekrar tekrar oyuncuların önüne sunması olarak yorumlayabilirsiniz. Bana soracak olursanız, bu hiçte günü kurtarmak adına yapılmış, oyunsuz geçen günleri doldurmak amacı güdülmüş bir hamle değil. Video oyun tarihinin en önemli kırılma noktalarına ev sahipliği yapan ve sunduğu yeniliklerle bugün kontrollerimizin olmazsa olmaz parçalarını ilk defa kendi bünyesinde barındıran Nintendo 64, sahip olduğu oyunlarıyla da kesinlikle devrinin parlayan yıldızıydı. Ancak... Ancak Playstation karşısında Nintendo 64 hiçte beklendiği satış rakamlarına ulaşamadı.        Demem o ki, Nintendo 64 zamanında yeterince oyuncuya ulaşamamışken, oyunlarının yenilenmiş halleriyle oyunculara sunulma çabası bence isabetli bir karar.  14 yıl önce çıkışını gerçekleştiren Star Fox 64’de bu yeniden uyarlama furyasının bir parçası olarak Nintendo 3DS için çıkışını gerçekleştirdi. Arcade shooter türünün sonu gelmez aksiyon heyecanını başarılı bir şekilde “rayına” oturtan Star Fox 64 3D’de,  Arwing isimli uzay gemimizle gezegen gezegen dolaşıp en kıvrak manevralarımızla gök yüzünde “tilki” dalaşına giriyoruz.

      Avrupada Lylat Wars veya Star Wing adıyla da anılan Star Fox 64’de kurnaz pilotumuz Fox McCloud’un, Venom gezegenine sürülen kafadan kontak bilim adamı (bilim maymunu ?) Dr. Andross’un, Lylat yıldız sistemini tehdit eden faaliyetlerini durdurmak adına Star Fox ekibiyle çıktığı yolculuğa şahitlik ediyoruz. Böylece Lylat’ın huzurunu korumak uğruna canını feda eden babamızın da intikamını almak için gün doğuyor bizlere. Star Fox evreni hayvanlardan devşirme karakterleriyle meşhur olmuşken, bu durumu çocuksu bulup yadırgamak olmaz. Basit gibi görünen karakterlerin her birinin kişilik sahibi olması ise gerçekten dikkate değer bir nokta.      Star Fox 64 3D, görsel olarak, yenilenmiş ve temeline sadık kalan bir oyun. Onu bu kadar özel kılan en önemli detay elbetteki gözlüksüz 3D desteği.  Her biri benzersiz tasarıma ve tehlikelere sahip olan Lylat Sistemi gezegenlerinde mücadelemizi sürdürürken karşılaştığımız hava koşulları, meteor yağmurları,lav ve su efektleri yanı sıra bu efektlerin derinliği ve gemimiz Arwing’le olan etkileşimi 3D olarak etkileyici bir hale bürünmüş. Örneğin denize doğru alçaldığınızda gemi kanatlarının suya olan etkisi 3D olarak görülmeye değer. Uzayın derinlik hissi, manevra, patlama ve lazer harikası silahlarımız da  bir o kadar başarılı. Yeni bir arka plan, görsel değişiklikler ve daha zengin renk paleti bu oyunu daha önce defalarca deneyim etmiş olan oyuncular içinde bir kez daha Arwing’le havalanma hissi uyandıramaya yeter de artar bile. Poligon sayısı artırılarak iyileştirilmiş tüm görsel detaylar daha yumuşak bir  kazandırsa da, ben 3DS’in bundan daha başarılı işler çıkarabileceğinden eminim.

     3DS versiyonunda öne çıkan bir diğer değişiklik ise kontrollerde yaşanmış. Klasik veya 3DS beraberinde yenilenen pilotluk deneyimi sayesinde circle pad veya D-pad ile yön verebileceğiniz geminizi gyro algılayıcı ile harekete duyarlı hale getirebilirsiniz. Ancak tahmin edebileceğiniz gibi 3D özelliğinden net bir şekilde yararlanabilmek için ekranın sabit kalması gerektiğinden  gyro algılayıcı ve 3D ikilisi bir arada yürümüyor (bknz: iki cambaz bir ipte oynamaz).  Arwing’i yönlendirmek her haliyle keyif verici. Kıvrak manevralar, U dönüşleri ve gök yüzünde o meşhur “barrel roll” hareketiyle dans ederken, kimi bölümlerde Arwing’i bir kenara bırakıp tankla mücadelemize devam ediyoruz. Hareketlerde ise “yeni” diye tanımlayabileceğimiz hiç bir değişiklik yok: aynı kurtuluş teknikleri ve aynı manevralar. Nintendo, hedeflemenin sizi zorladığı anlarda ise hedefe kitlenme özelliğinden yararlanarak sıyrılmış.      Ne çok zor ne de çok kolay diyebileceğim Star Fox 64 3D, 1 saat içerisinde bitebilecek hikaye moduna sahip. Ancak bu, oyunu ilk defa oynayacakları ürkütmesin. Defalarca oynamak isteyeceğiniz yapımda, tokatlamamız gereken kötü bilim maymunun yaşadığı Venom gezegenine her seferinde  farklı gezegenlerle ulaşabiliyorsunuz. Bitiş süresini etkilemeyen ama oyunu monoton olmaktan kurtarıp farklı hava katan bu  gezegenler N64 versiyonu ile birebir aynı ve yeni olarak hiç bir eklemeye sahip değil.

     Her ne kadar dipsiz, uçsuz bucaksız uzayda bir gemisi pilotu olsak da, yapısı gereği Star Fox 64 3D, sizi tam manasıyla özgürleştirmiyor. Sağdan soldan önüne biten düşmanları yok etmeyi amaç güden ve kısıtlı bir alanda ilerlemenize sağlayarak on-rail hissi veren oyun bazen sizi daha özgür bir pilot yapıveriyor. Daha önce bahsettiğim gibi, hikayenin tankla ilerlediğimiz bölümler de oyun içerisine başarıyla nakledilmiş ve apayrı bir içerik gibi durmuş. Böylelikle Star Fox 64 3D, sıkılmanıza mahal vermeden keyifli ve zengin oynanış dinamikleriyle donatılmış.      Hayal kırıklığı olarak adlandırabileceğim en önemli nokta ise tabii ki online multiplayer desteğinin olmaması. Hele ki böyle bir zamanda böyle bir oyun için ! Nintendo bu durumu “zaman kısıtlıydı, böyle sunmamız gerekti” diye açıklasa da, ben Nintendo’nun online oyunlara karşı halen “öcü” gibi baktığını düşünüyorum. Oyun dünyasına pek çok şey katmayı başarmış bir firmanın yerel multiplayer’la yetinmeye çalışması veya oyunlarda bölge kilidi gibi detaylarla uğraşması gerçekten de akıl almaz. Zaten Nintendo 3DS’in web tarayıcısız bir halde çıkış yapması ayrı bir başlık konusu. Herneyse!  Neyseki yerel olarak arkadaşlarınızla (veya yapay zekaya karşı) büyük keyif alabileceğiniz multiplayer modlarında tek kartuş aracılığıyla birden fazla oyuncuyu buluşturabiliyoruz.